Evaluatie van 5 jaar OCMW-beleid

Op de voorlaatste OCMW-raad voor de gemeenteraadsverkiezingen van vorige week maakte ik een evaluatie van het Ninoofse OCMW-beleid van de voorbije legislatuur.

De evaluatie geeft een gemengd beeld. Enerzijds kunnen we spreken van een modern nieuw rusthuis Klateringen ter vervanging van het verouderde rustoord in de Burchtstraat. Anderzijds werden een aantal beloften niet of slechts gedeeltelijk gerealiseerd. Al bij al kunnen we zeggen dat de OCMW-meerderheid zijn best deed maar dat er meer uit te halen viel.

Een opsomming van de belangrijkste opmerkingen:

  • Het nieuwe woon- en zorgcentrum Klateringen in de Centrumlaan voldoet aan alle moderne normen en is relatief goedkoop voor de bewoners. Het blijft jammer dat men de subsidie van de Vlaamse Gemeenschap niet gebruikte zodat de Ninoofse belastingbetalers 10 a 11 miljoen euro extra moeten bijdragen. Onbegrijpelijk trouwens dat er Ninoofse politici zijn die er fier op zijn dat Ninove dit rusthuis volledig zelf betaalde en de subsidie niet aanvroeg. Een bijkomende bedenking is dat het nieuwe rusthuis zo succesvol is dat er een wachtlijst is van meer dan 400 mensen voor slechts 165 bedden. Jarenlang wachten dus. En met de nog toenemende vergrijzing zal dit nog verergeren. Sp.a-groen pleit daarom al verschillende jaren voor een extra rusthuis. Het oud-rustoord in Denderwindeke kan hiervoor een optie zijn. Maar ook bij de ontwikkeling van de OCMW-Kaaischoolsite (tussen Graanmarkt en Dender) kan men hier plaats voor voorzien.
  • De CD&V-VLD-meerderheid beloofde extra serviceflats in zowel Ninove (Burchtstraat) als Denderwindeke.  In de Ninoofse Burchtstraat is er nog geen begin gemaakt aan de uitvoering van deze belofte. Het stadsbestuur verplicht het OCMW immers om hiermee te wachten tot de ganse OCMW-Kaaischoolsite wordt ontwikkeld. Wat nog jaren zal duren. Nochtans is het OCMW eigenaar van een deel van deze gronden   en hoeft er niet gewacht te worden.  Voor de extra serviceflats in Denderwindeke is men sinds kort wel aan de uitvoering begonnen. Men wil het oude rusthuis afbreken en vervangen door een nieuwbouw met 30 assistentiewoningen, de moderne naam voor serviceflats, die eventueel kunnen omgebouwd worden tot 60 rusthuisbedden mocht dat ooit mogelijk zijn. Jammer van de vertraging (was voorzien in 2010), maar toch positieve evolutie al is jammer dat het dorpsgezicht van het oude rusthuis niet kon worden bewaard.
  • Een andere belofte was de bouw van een Sociaal Huis dat dienst doet als centraal aanspreekpunt voor iedereen met  een ‘sociale’ vraag. Belangrijk is dit om laagdrempelig te zijn. Nu is het sociaal huis gewoon de balie van het OCMW. Omdat er nog steeds bij vele mensen onterecht wat schaamte is om bij het OCMW langs te gaan, is dit een grote drempel. Een apart Sociaal Huis zou een veel grotere rol kunnen spelen op de sociale kaart van Ninove. Ook dit gebouw voorzag het OCMW op de OCMW-Kaaischoolsite zodat het ook daar nog jarenlang wachten blijft.
  • Het OCMW wou een sociaal beleid voeren met een focus op activering en begeleiding naar tewerkstelling van cliënten en is daar ook in geslaagd. Het aantal plaatsen in allerhande tewerkstellingsinitiatieven is serieus toegenomen en  alle leeflooncliënten worden op maat begeleid en indien mogelijk aan het werk gezet.
  • In haar sociaal beleid had het OCMW zich van mij meer mogen richten op de bestrijding van (kinder)armoede. Projecten in andere gemeenten tonen aan dat het mogelijk is om als OCMW echt iets te betekenen in de strijd tegen kinderarmoede. Armoedebestrijding is voor mij toch dé kerntaak van een OCMW. En op dat vlak is helaas wat te weinig gebeurd de voorbije jaren.
  • Het Lokaal Sociaal Beleidsplan dat stad en OCMW in het begin van de legislatuur samen opstelden was behoorlijk ambitieus, maar is jammer genoeg verre van volledig uitgevoerd. Het moet gezegd dat de verantwoordelijkheid hiervoor meestal niet bij het OCMW lag maar bij de schepen tegen sociale zaken Rudy Corijn.
  • Het nieuwe WZC Klateringen beschikt over een cafetaria die men zou kunnen uitbouwen tot een heus Lokaal Dienstencentrum voor senioren met allerhande seniorenactiviteiten gaande van kaartnamiddagen tot informatiesessies. Een gemiste kans maar met sp.a-groen pleiten we er voor om dit in een volgende legislatuur toch te realiseren.
  • De OCMW-meerderheid startte in het nieuwe rusthuis een kortverblijfcentrum en dagopvang op voor zorgbehoevende bejaarden. Een nieuw initiatief dat toe te juichen valt en op termijn misschien uit te breiden valt.
  • Op onze vraag om een zonneboiler te plaatsen op het dak van het nieuwe rusthuis werd nooit afwijzend geantwoord, maar wou de meerderheid dit eerst uitstellen, wou nadien al de nodige leidingen voorzien en beloofde vorig jaar om het dossier voor te bereiden om dit uit te voeren. Intussen is er nog steeds niets gebeurd. Jammer, voor de OCMW-kas want de energiebesparing en subsidie betalen de kost snel terug en vooral als signaal naar de Ninoofse bevolking dat het OCMW haar steentje bijdraagt aan een beter milieu.
  • Inzake communicatiebeleid bereikt het OCMW en het Sociaal Huis nog onvoldoende de doelgroepen. Sociaal zwakkeren zijn heel moeilijk te bereiken met klassieke media als Ninove-info of een website. In een volgende legislatuur moet men echt proberen om deze mensen de nodige informatie te geven én om ook naar hen te luisteren in een tweerichtingscommunicatie. Na een korte studie kan men dan met de gepaste communicatiekanalen deze mensen bereiken.
  • Inzake personeelsbeleid scoort het OCMW vrij zwak. De manier waarop men soms met personeel omgaat is niet meer van deze tijd. Meer aandacht is nodig voor motivering, empowerment, grotere vrijheid en verantwoordelijkheid voor leidinggevenden.
  • Op financieel vlak lijkt het Ninoofs OCMW niet slecht te boeren. Het verlies van het rusthuis kon danig worden beperkt door zwaarder zorgbehoevenden op te nemen (waarvoor men meer subsidies krijgt) en door efficiëntiewinsten. De stad roomde de zo opgebouwde reserves echter af en transfereerde de voorbije 4 jaar maar liefst 4,8 miljoen van de OCMW-kas naar de stadskas om daar de begroting op te smukken. (Meer info  vind je hier)  Erg jammer want dat geld was bedoeld en gereserveerd voor sociaal beleid en bovendien heeft het OCMW er op die manier geen enkel belang meer bij om zuinig te zijn: alle winst vloeit toch naar de stad

Van informatie- naar communicatiebeleid in Ninove

Bij onze wekelijkse huisbezoeken stellen we met sp.a-groen telkens de vraag wat de mensen zouden doen als ze zelf burgemeester waren van onze wortelstad. Interessante vraag waar we veel uit leren, maar je kan de vraag uitbreiden naar alle beleidsdomeinen, ook de minder bekende. Zo nam ik me voor om eens na te denken over de vraag: wat zou ik doen als ik schepen van informatie was?

Momenteel verzorgt het stadsbestuur haar communicatie via 2 grote kanalen: een aantal websites (www.ninove.be , www.ocmwninove.be, www.agbdn.ninove.be, www.jeugdninove.be, www.politieninove.be ) en het maandelijks informatieblaadje Ninove-info dat in alle brievenbussen valt. Daarnaast hebben de Ninoofse bibliotheek en de jeugddienst een facebookpagina die nogal beperkt actief is.

Op naar interactiviteit

Zowel de websites als Ninove-info zijn allebei voor het allergrootste deel opgebouwd vanuit een top-down-benadering waarbij de gebruiker informatie ontvangt van het stadsbestuur of het OCMW.

Er zijn wel enkele interactieve elementen bijgekomen de laatste jaren. Zo denken we maar aan het handige SIS-systeem van het AGB waarbij burgers meldingen kunnen doorgeven van bvb. putten in de weg of verstopte rioolkolken. Ook kunnen digitale klachten van op de stedelijke websites worden verstuurd.

In mijn ogen moeten we van het huidige informatiebeleid nog meer evolueren naar een echt tweerichtingscommunicatiebeleid waarbij de stadsdiensten niet enkel informatie aan de burgers bezorgen maar waarbij mensen ook hun vragen, opmerkingen of suggesties kunnen doorgeven aan de stadsdiensten.  Die bottom-up-stroom kan zorgen voor een grotere betrokkenheid, participatie en als de politiek dat wil ook inspraak.

Een typerend voorbeeld is het dossier-Den Dollar waar men een mega-rotonde wil aanleggen met een eiland van winkels en huizen in het midden zonder voet- of fietspaden naar dat eiland. Daar werd een hoorzitting met de buurt georganiseerd toen alles al beslist was en er eigenlijk geen ruimte meer was voor aanpassingen. In een modern beleid was men eerst naar de buurt getrokken om de luisteren, deed men dan een eerste voorstel waarna werd teruggekoppeld naar de buurtbewoners om dan te besluiten. Het zou zonder twijfel tot een meer gedragen en waarschijnlijk betere beslissing geleid hebben. Het is naar dit soort participatie dat we moeten evolueren.

Dat kan door de organisatie van luisterzittingen in deelgemeenten en wijken, klassieke ideeënbussen, interactieve websites, gebruik van sociale media  en vooral door ambtenaren zoals buurtwerkers en sociaal assistenten actief in te schakelen in het communicatiebeleid van de stad. Alle medewerkers van stad, OCMW, politie, AGB DN,… kunnen meewerken aan een interactief communicatiebeleid, mits ze daarvoor de gepaste vorming en begeleiding krijgen.  

De communicatieverantwoordelijken van de stad zijn dan eerder de coördinator van het ganse communicatiebeleid en alle ambtenaren werken daar dan aan mee. In een ideale wereld zou elke dienst zijn werking een beetje als een soort ‘winkel’ zien waarbij klantvriendelijkheid  en luisterbereidheid op één staan. Daardoor gaan burgers ook meer geneigd zijn om opmerkingen of suggesties te geven zodat de werking nog meer kan verbeteren. In vele stads- en ocmwdiensten wordt nu natuurlijk al goed gewerkt, maar met wat extra opleiding, begeleiding en coördinatie kan daar meer lijn in worden gebracht.

De doelgroep bereiken

Ik durf te stellen dat we als stad momenteel de verschillende doelgroepen onvoldoende bereiken. Enkele voorbeelden komen me spontaan voor de geest.

Een tijd geleden was er veel communicatie bij de Ninoofse jongeren over het sluiten van twee jongerencafé’s. Op minder dan een week werd spontaan een facebookgroep opgericht door 2 jongeren die meer dan 1100 Ninoofse jongelui kon verzamelen. De facebookgroep van de Ninoofse jeugddienst na verschillende jaren slechts 450 en die van de Ninoofse jeugdraad 160.

Het Sociaal Huis en het OCMW bereiken te weinig de mensen die hen nodig hebben. Het kluwen aan rechten, plichten, instanties is zo complex dat het absoluut noodzakelijk is om dit goed uit te leggen aan de sociaal zwakkeren om hen goed te kunnen helpen. Zo  kunnen in Ninove 200 gezinnen per jaar een gratis energiescan laten doen die hen vertelt met welke eenvoudige maatregelen energie en water kan worden bespaard. Jammer genoeg komen deze energiescans nauwelijks terecht bij de sociaal zwaksten die er het meest nood aan hebben. Omdat ze het systeem niet kennen.

Belangrijk is dus dat de verschillende stadsdiensten zich afvragen wie ze willen bereiken en hoe ze dat dan best doen. Daarvoor zal dan eerst een soort onderzoek of bevraging nodig zijn om te weten hoe ze met de verschillende doelgroepen kunnen communiceren.  En daar zullen heel veel verschillende manieren van communicatie uitkomen. Ninove-info is daar zonder twijfel een van, de stedelijke website ook, maar de ‘one size fits for all’ methode werkt hier zeker  niet. Jongeren bereik je bvb nauwelijks met Ninove-info. Sociaal zwakkeren al evenmin. Stad en OCMW moet hier snel werk van maken: studie maken, doelgroepen vastleggen en hen effectief bereiken.

Speelplein Abdijstraat niet alleen gehalveerd maar ook geruïneerd

Met sp.a-groen pleiten we voor voldoende speelpleintjes voor de kinderen. In het ideale geval is er eentje in elke deelgemeente of Ninoofse wijk. Zondag gingen Jordy, Evelien en Ruth op bezoek bij de Ninoofse speelpleintjes. Een verslag komt daar later nog wel van, maar over dat van de Abdijstraat kunnen we echt niet zwijgen.

Het speelpleintje aan de Abdijstraat was tot voor enkele jaren een van de betere speelpleinen van Ninove. Het was immers vernieuwd, vrij groot, groen, in een rustige buurt en vlot bereikbaar. De open plek in het midden van de stad werd echter gehalveerd omwille van de bouw van een kinderdagverblijf. Met sp.a-groen wilden we die kinderopvang niet ten koste laten gaan van speelruimte en vroegen voor compensatie. Deze meerderheid had echter geen oren naar en het speeltuintje werd jammerlijk gehalveerd. Speelruimte en groen werd daarbij opgegeven voor gebouwen, net zoals een tijd geleden ook het speelpleintje in Preulegem plaats moest maken voor, hoe raad je het, appartementen.

Jordy De Dobbeleer (voorzitter van Groen en ook ex-jeugdraadvoorzitter) stelde samen met Evelien, Ruth en mij echter vast dat het speelpleintje met de start van de werken geruïneerd werd: “Het torentje met glijbaan werd ontmanteld en op een hoop gegooid. De glijbaan zonder toegang rust eenzaam op de voetbalgoal en de wip ligt in een dik pak modder. Ligt er iemand eigenlijk wakker van de kinderen en jongeren in deze stad? De speeltuin op Preulegem moest ook al plaats maken voor appartementen en de eindelijk vernieuwde stadspeeltuin in het park is voor lange tijd dicht wegens asbest. Waar kunnen de kindjes in de stad eigenlijk nog deftig spelen?”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Is het zoveel gevraagd om die toren gewoon weer op te bouwen zodat de kinderen er deze zomer kunnen op spelen? Of zijn ze de handleiding kwijt? Is het zoveel gevraagd om de glijbaan op een veilige plaats te zetten en niet gewoon los op een voetbalgoal? Of willen ze de ‘glijgoal’ als speeltuig op de markt brengen?

Nog een geluk dat

Lang geleden dat ik nog eens een gedicht postte. Daarom hier een pareltje van Herman de Coninck waarin ik door de laatste aflevering van ‘Man bijt hond’ werd herinnerd.

Nog een geluk dat

Zoals met de gek uit het grapje
die zich voortdurend met een hamer
op het hoofd sloeg, en naar de reden gevraagd, zei:
“Omdat het zo prettig is, als ik ermee ophou”-
zo is het een beetje met mij. Ik ben ermee opgehouden
je te verliezen. Ik ben je kwijt.

Misschien is dat geluk: een geluk bij een ongeluk.
Misschien is geluk: Nog een geluk dat.
Dat ik aan jou kan terugdenken, bv.,
in plaats van aan een ander.

Herman de Coninck

De geboorte van animo Ninove

Zaterdagavond hielden een kleine 20 linkse jongeren de opstartvergadering van animo Ninove. Met deze jongerenbeweging willen ze de spreekbuis zijn voor de progressieve jongeren in onze wortelstad. Het was ronduit prachtig om vast te stellen dat zoveel jongeren het engagement hebben om te willen nadenken over een fijner Ninove en daar ook hun schouders willen onderzetten om samen kleine stapjes in die richting te zetten met ludieke acties, thema-avonden en andere activiteiten.

Het leuke is ook dat animo onafhankelijk van sp.a en groen in Ninove zal werken. Jammer voor ons, maar animo wordt dus geen extra campagneteam voor sp.a-groen. En gelijk hebben ze: politieke jongerenbewegingen moeten alle politici bestoken met voorstellen, kritieken en mogen niet slaafs de moederpartijen volgen.

Iedereen die als progressieve jongere mee wil bouwen aan een beter Ninove door mee te werken met de toffe bende die animo Ninove toch wel is, mag zeker contact opnemen met één van de bestuursleden: Sali De Ville (voorzitter), Simon De Belie (ondervoorzitter), Free Boulembercq (secretaris) of Evelien Chiau (professioneel twittermachien). Of als je gewoon eens wil langs komen op een animo-activiteit, kan je meer info vinden via facebook (www.facebook.com/AnimoNinove) of twitter (@AnimoNinove) of anders moet je maar eens contact opnemen met een van de bestuursleden. Naar tschijnt zitten ze geregeld wel eens in een Ninoofs café.

1 mei

Dit moet zo ongeveer mijn mooiste 1 mei-weekend ooit geweest zijn. 3 mega-feestjes in 1 lang weekend, waaronder een volkovergoten sossenrock waar de sfeer zo goed was dat er zelfs tijdens de stortbuien gedanst werd. Veel volk op de barbecue, een prachtige sp.a-groen-lijst, een zonovergoten wielerkoers en veel kameraden, vrienden en vriendinnen. Een mens zou er melig van worden (ofwel ben ik gewoon heel moe).

 

Bedankt aan alle vrijwilligers, bezoekers en muzikanten! Van een van onze kandidaten kreeg ik nog dit tekstje dat ik jullie niet wil onthouden:

1 mei

1 mei is de dag waarop socialisten door de overwinningen van het verleden te vieren kracht inademen om de uitdagingen van de toekomst aan te gaan. Het herinnert ons aan wat mogelijk is door moed, doorzettingsvermogen en samenwerking.

Het geef ons vertrouwen en weerbaarheid door ons te helpen beseffen dat wanneer tegenstanders op onze doelen reageren met ‘dat kan toch niet’, dat een teken is dat het goede ideeën zijn. Ooit werd dat ook gezegd over de afschaffing van kinderarbeid, de maximumwerkweek, algemeen kiesrecht, het minimumloon, enz.

Hoe welvarend we vandaag ook zijn, er is meer dan ooit nood aan linkse idealen als rechtvaardige verdeling, inclusie, duurzaamheid en samenhorigheid.

Het aanpakken van die uitdagingen begint voor ons lokaal. Omdat op dat niveau burgers het meest rechtstreeks kunnen voelen dat verandering wél kan is, door er samen aan te werken. Dat een participatief bestuur ‘wél kan’, als het bestuur daar ook echt wil aan meewerken.

En, willen wij de komende maanden bewijzen: dat in Ninove een jonge, verenigd linkse lijst wél de verkiezingen kan winnen om die idealen waar te maken.

‘t is gebeurd!

Op onze algemene ledenvergadering gisteren werden de sp.a-kandidaten voor het progressieve kartel sp.a-Groen goedgekeurd. Katie Coppens, advocate en gemeenteraadslid is bij deze de mooiste lijsttrekker van Ninove (Veerle zal het me vergeven)! Ikzelf zal op de tweede plaats staan en Groen-gemeenteraadslid Wouter Vande Winkel sluit de top 3 af.

 

Samen met de andere gedreven sp.a-Groen-kandidaten (die ik hier in de volgende weken zal voorstellen) willen we opkomen voor een bestuur dat echt luistert naar de mensen. We willen meer aandacht voor inspraak van de bevolking. Dossiers als ‘Den dollar’ hebben duidelijk gemaakt dat je de lokale buurt van in het begin van het proces moet betrekken bij wegenwerken, en niet pas op het einde wanneer alles toch al beslist is. Daarom doen wij al meer dan anderhalf jaar wekelijks huisbezoeken in de deelgemeenten, die niet mogen worden vergeten. We peilen er naar de mening van de mensen zelf: wat kan er verbeterd worden in uw straat, buurt of gemeente. Dat vormt de basis van ons programma.

We willen een nieuwe wind laten waaien door het verouderde Ninoofse politieke landschap. Onze klaprozenactie waarbij we de Ninovieters een zakje klaprozenzaad aanbieden staat symbool voor de kleurrijke vernieuwing die we in het Ninoofse stadsbestuur willen brengen . Met creatieve ideeën en gedragen oplossingen willen wij ervoor zorgen dat Ninove geen saaie slaapstad wordt, maar een stad waar mensen op een aangename manier kunnen samenleven. Een stad is meer dan een verzameling appartementen! Het draait om mensen die nood hebben aan sociale contacten, groen, cultuur, plaatsen om te feesten, zorg,… Daar maken we met sp.a-Groen werk van.

Ook verkeersveiligheid en mobiliteit zijn enorm belangrijk voor ons. Een echt beleid rond fietsmobiliteit ontbreekt in Ninove.  Zo willen we de kleine fiets- en wandelwegen, die de deelgemeenten met elkaar of het stadscentrum verbinden, beter onderhouden. In de stad zelf kan heel wat gebeuren om het fietsgebruik te stimuleren. Overdekte fietsenstallingen zijn bijv. op één hand te tellen.

 

Er bloeit iets in Ninove….

Met ons progressieve kartel sp.a-groen starten we de precampagne voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober met een bloemenactie. Op het partijblaadje dat de komende dagen in de Ninoofse brievenbussen valt, hebben een dertigtal vrijwilligers dit weekend een zakje klaprozenzaad geniet dat de Ninovieters tot eind mei in hun tuin kunnen zaaien. Het was heel wat werk, maar met de tientallen handen waren de 18.000 zakjes al op 2 halve dagen geniet. Een dikke dankjewel voor al onze vrijwilligers!

sp.a-groen wil een positief alternatief bieden voor de huidige meerderheid. Met onze dynamische jonge ploeg en een gedragen programma willen we vermijden dat Ninove een saaie slaapstad wordt. We willen onze Wortelstad opnieuw laten bloeien. Een stad is meer dan een verzameling appartementen, het gaat ook om mensen die ook nood hebben aan sociale contacten, zorg, groen, plaatsen om te feesten, cultuur,… Onze klaprozenactie staat symbool voor de kleurrijke vernieuwing die wij willen brengen in ons stadsbestuur.

Bij onze huisbezoeken die we intussen al anderhalf jaar doen, merken we terechte vragen van bezorgde inwoners over verkeersveiligheid, voetpaden, fietspaden. De mensen verdienen een antwoord op die bezorgdheden en investeringen mogen daarom niet beperkt blijven tot Ninove-centrum. Ook de deelgemeenten tellen mee! 

We willen dat het stadsbestuur meer luistert naar de mensen: zij kennen hun buurt vaak het best. En die inspraak mag niet beperkt blijven tot de wettelijk verplichte openbare onderzoeken wanneer alles al beslist is. Inspraak is: eerst luisteren naar de mensen, dan een plan opmaken, terugkoppelen en tot slot de gedragen beslissingen uitvoeren.

Armoedebeleid in Ninove

Vorige zondag organiseerden we een geslaagde programmanamiddag met ons sp.a-groen kartel in Ninove. We spraken er onder andere samen met Kurt De Loor over lokaal armoedebeleid in een werkgroep ‘sociale zaken en welzijn’. 

Armoede is immers een onderschat probleem in onze stad. In Vlaanderen leven maar liefst 10,6% onder de armoedegrens met een inkomen als alleenstaande van minder dan 973 euro of 2.044 euro voor een gezin met 4. 10% van de Ninovieters: 3.600 mensen, soms worden ze bereikt door hulpverleners, al te vaak ook niet.

Naar aanleiding van onze participatienamiddag schreef ik samen met een collega volgende tekst. Omdat je nooit genoeg reacties, suggesties of goeie ideeën kan krijgen, zet ik hem ook hier met de vraag om alle mogelijke reacties, positief of negatief, en andere ideeën door te sturen naar lieven.meert@s-p-a.be

Lokaal armoedebeleid

Netwerking

Een efficiënt armoedebeleid is maar mogelijk wanneer men alle actoren binnen de gemeente kan mobiliseren om samen werk te maken van de aanpak van armoede. Het lokaal sociaal beleidsplan dat met deze actoren wordt opgesteld is hiervoor cruciaal. Hierbij is het belangrijk dat er één actor de aansturing voorziet.  Dit sluit volgens sp.a groen het best aan bij de kerntaken van het OCMW.

Een andere belangrijke leidraad is het aspect van participatie. Met de nadruk op een volwaardige participatie waarbij men echt luistert naar de mensen en hun verzuchtingen en hier zoveel mogelijk aan tegemoet probeert te komen. In het opgerichte netwerk moet men dan ook zeker de stem van de mensen in armoede laten klinken en hier ook naar luisteren.

Armoede is een netwerk van uitsluitingen die dus ook op verschillende terreinen dient bestreden te worden. Hieronder een overzicht van maatregelen die we kunnen nemen op de verschillende terreinen:

Inkomen

De laatste jaren klinken de signalen steeds luider vanuit het werkveld die erop wijzen dat de hoogte van de uitkeringen en pensioenen mensen niet in staat stellen om een menswaardig bestaan te leiden. Heel wat van deze uitkeringen situeren zich dan ook onder de armoededrempel. Dit is echter federale materie en dus hebben lokale besturen hier geen impact op.

Echter lokale besturen hebben wel een aantal instrumenten in handen. Dit betreft in eerste instantie de aanvullende steun van het OCMW. We moeten hier een beleid ontwikkelen waarbij we ons baseren op de concrete situatie met het oog op een menswaardig bestaan. Daarom is investering in een kwalitatief sociaal onderzoek van groot belang. Dit kan door voldoende maatschappelijk werkers in te zetten die ook geregeld vorming krijgen.

Een andere belangrijke aandachtspunt is de begeleiding en ondersteuning van mensen met schuld(overlast). We moeten hiervoor investeren in een budgetbegeleiding en schuldbemiddeling. Het Ninoofs OCMW verricht op dit vlak goed werk, maar de wachtlijsten zijn lang en er is meer nood aan schuldpreventie en nazorg voor mensen die schuldenvrij zijn geworden.  Een menswaardige begeleiding moet ook hier de leidraad vormen. Zo moet men mensen die onder begeleiding staan de kans geven om te beschikken over voldoende leefgeld en moet men per individueel geval oordelen over aanvragen tot meervragen om bvb. Cadeautjes voor de kinderen te kopen ofzo.

De aanwezigheid van (jonge) kinderen in een huishouden moet sowieso bij elke (hulp)vraag als een aandachtspunt meegenomen worden.

Huisvesting

Als lokaal bestuur moeten we inzetten op de uitbouw van de sociale huisvesting. Belangrijk hier is:

  • Voorzie een gezonde sociale mix maar hou ook rekening met de meest dringende aanvragen voor een sociale woning (bvb. daklozen)
  • Vermijd in elke geval getto-vorming
  • Houd ook rekening met genoeg speelruimten en andere recreatieve ruimtes die het buurtgevoel en de sociale cohesie kunnen vergroten.

Naast de uitbouw van sociale huisvesting moeten we ook het Sociale Verhuurkantoor (SVK) uitbouwen door het eigen leegstaand patrimonium ter beschikking te stellen van dit SVK en private verhuurders meer te stimuleren om hun woning ter beschikking van het SVK te stellen (vb. door verminderde onroerende voorheffing).

Gezien de schaarste aan betaalbare woningen moete we actief ageren wat betreft de aanpak van leegstand (cfr. heffing leegstandstaks). Daarnaast moeten we via dialoog de eigenaar proberen te overtuigen om het pand op de huurmarkt te brengen en hem wijzen op demogelijkheden wat betreft (renovatie)premies. Ingeval deze dialoog nergens toe leidt, kunnen lokale besturen gebruik maken van het zogenaamde sociaal beheersrecht om deze panden op te eisen, te renoveren en ze ter beschikking te stellen van de (sociale) huurmarkt.

Het OCMW dient actief op te treden om uithuiszettingen te voorkomen. Zo zal men hierbij preventief moeten optreden en bij de eerste signalen tussenkomen om een uithuiszetting te voorkomen. Wanneer men tijdig tussenkomt, kunnen wanbetalingen via afbetalingsplannen of via tussenkomst van het OCMW  vermeden worden.

Onderwijs

Ook scholen moeten vertegenwoordigd zijn in het armoedenetwerk. Op deze manier kunnen problemen direct gesignaleerd worden en kan er werk gemaakt worden van sociaal onderwijsbeleid waarbij onder meer wordt ingezet op het beperken van de schoolkosten en een financiële tussenkomst bij financiële problemen. De Ninoofse (school)kansenpas is hier een goed initiatief.

Verder actief investeren in een verhoogde participatie aan het kleuteronderwijs door gebruik te maken van laagdrempelige initiatieven die dit stimuleren.

Gezondheid & welzijn

In de strijd tegen gezondheidsongelijkheid kan ook Ninove een rol in kan spelen. Door de inrichting van een multidisciplinaire, buurtgerichte en laagdrempelige eerstelijnsgezondheidszorg kan men dit probleem bestrijden. Zo kan de stad de oprichting van een wijkgezondheidscentrum faciliteren en ondersteunen. Deze wijkgezondheidscentra hebben als groot voordeel dat er gewerkt wordt met forfaitaire betalingssystemen waardoor de financiële drempel wordt beperkt.

We moeten ook zorgen voor een kwaliteitsvolle, toegankelijke en correcte informatiedoorstroming en communicatie naar de kwetsbare doelgroepen toe. Samenwerking met andere actoren is hiervoor zeer belangrijk.

Energie

Energiearmoede is niet te tolereren. Het OCMW kan hier een belangrijke rol in spelen. Zo is er de LAC-werking die verbeterd kan worden om er op toe te zien dat de mensen niet worden afgesloten van gas, elektriciteit en/of water als minimumvoorwaarde voor een menswaardig bestaan.

Lokale besturen kunnen ook een groot verschil maken in de prijs die mensen moeten betalen voor energie. Zo kunnen zij de maatschappelijk kwetsbare burgers in hun gemeente vrijstellen van gemeentelijke bijdragen voor waterzuivering, kunnen ze gezamenlijke aankoop van energie faciliteren en kunnen ze (complementair aan het stookoliefonds) financieel tussenkomen voor andere verwarmingsbronnen dan elektriciteit en gas.

Voor sommige mensen kan de informatie over thema’s als energie soms te ingewikkeld zijn. Om deze mensen te helpen in hun zoektocht naar informatie omtrent de energie- en watersector, over sociale maatregelen,… kan een lokaal bestuur een lokale informatiebrochure omtrent energie- en water opmaken die de mensen wegwijs maakt in de complexe energiewereld: eenvoudige besparingstips, info over sociale maatregelen,…

Vrije tijd

Een toegankelijk, niet-stigmatiserend en betaalbaar vrijetijdsaanbod is belangrijk als we vereenzaming willen tegengaan. Afspraken met de aanwezige verenigingen en initiatieven is hierbij de eerste stap waarbij gekeken wordt hoe men dit aanbod gericht naar de meeste kwetsbare mensen kan verzekeren. Dit betreft enerzijds de betaalbaarheid en anderzijds ook het niet-stigmatiserend karakter van de maatregel. Ninove zette hier al een goede stap vooruit met de kansenpas, maar de aanwezigheid van kansengroepen in het verenigingsleven blijft veel te beperkt.

Anderzijds moeten we ook aandacht hebben voor zij die geen heil zien in het regulier jeugdwerk en andere vormen van vrije tijdsbesteding wensen. Via participatie en inspraak van de jongeren en mensen zelf kan men hier verzekeren dat er binnen de gemeente het juiste aanbod wordt voorzien. Ook het werken met brugfiguren en buurtwerkers kan hier nuttig zijn.

(Sociale) activering

Lokale besturen hebben ook een belangrijke taak in het voorzien van de nodige investeringen om de aanwezige doelgroepen (sociaal) te activeren. Hierbij mag men niet eenzijdig focussen op doorstroming naar de reguliere arbeidsmarkt maar moet men ook op lokaal niveau werk maken van ‘werk op maat’. Hiertoe moet men voldoende mogelijkheden creëren om mensen de kans te geven een opleiding te volgen of aan vrijwilligerswerk te doen. Sociale activering kan bvb door bij aanbestedingen sociale clausules inschrijven waardoor men hieraan tegemoet komt.

Ook in het kader van de opdracht van OCMW’s binnen de sociale economie kunnen we belangrijke engagementen opnemen om ervoor te zorgen dat er een verhoogd tewerkstellingsaanbod aanwezig is voor mensen in precaire levenssituaties.

Kinderarmoede

We moeten meer inzetten op de aanpak van kinderarmoede omdat dit de meest onmenselijke vorm  betreft van armoede. Geboren worden in armoede stelt een hypotheek op de toekomst van kinderen en zorgt voor een veel grotere kans om ook later in de armoede verstoken te blijven. Investeringen in de aanpak van kinderarmoede zijn dan ook meer dan levensnoodzakelijk. Vanuit Vlaanderen wordt hier ook sterk op ingezet en kan men terugvallen op financiële ondersteuning vanuit Vlaanderen. Binnen deze focus kan Ninove nog bijkomende engagementen opnemen zoals investering in kinderopvang, werken met buddy’s of brugfiguren die aan preventieve gezinsondersteuning doen, toegankelijke vrijteijdsaanbod,…

13.925 euro bespaard door de stookolieactie

Net de berekening gemaakt voor de groepsaankoop van stookolie van sp.a dit voorjaar:

  • 148 ingeschreven gezinnen, 132 gezinnen met minder dan 2000 liter bestelling en slechts 12 met meer dan 2000 liter bestelling. De crisis en hoge prijzen zorgen echt wel voor kleinere bestellingen.
  • De maximumprijs is momenteel maar liefst 0,9616 euro per liter als je minder dan 2000 liter bestelt, en 0,9357 als je meer dan 2000 liter bestelt.
  • De goedkoopste leverancier bood een prijs van 0,8670 euro/liter aan ongeacht de hoeveelheid liters
  • Voor bestellingen van minder dan 2000 liter, dus een besparing van 0,0946 euro/liter (9,8%)
  • Voor bestellingen van meer dan 2000 liter, een besparing van 0,0687 euro/liter (7,3%)
  • Gemiddelde besparing per gezin van 94 euro per gezin
  • Gezamenlijke besparing 13.925 euro