Over het waarom van een pingpongtafel

Dit weekend werd de eerste openbare pingpongtafel in onze stad ingespeeld door de aanvrager, de 10-jarige Cis. Cis stuurde ons eind september vorig jaar een ontzettend mooi briefje om de stad te vragen om net zoals op de camping in Frankrijk ook in Ninove een betonnen pingpongtafel te zetten. De stad ging hier mee aan de slag, met de officiële opening dit weekend samen met TTC Ninove nu als eindresultaat.

Naast het feit dat we Cis’ brief supermegacool vonden, zijn er natuurlijk nog belangrijker redenen waarom we zo graag in gingen op zijn voorstel.

Ten eerste hebben we met deze meerderheid meer aandacht voor participatie en inspraak van de burgers.  Vaak zijn de grootste experten de mensen uit de buurt zelf. Daarom namen we al eerder het initiatief voor inspraakmomenten waarin we in alle deelgemeenten en in het centrum het gesprek aangingen met de bewoners. En daarom laten we de kinderen, ouders en grootouders uit de buurt kiezen welke speeltoestellen ze willen in het buurtspeeltuintje dat we in hun buurt willen aanleggen. We moeten erkennen dat we nog verder zouden kunnen gaan in dit inspraak en participatie-verhaal. En wat mij betreft: graag. Lijkt me zeker iets waar we de komende jaren verder moeten in gaan (als we de kans krijgen van de kiezers).

Ten tweede willen we natuurlijk stimuleren dat mensen sporten, of het nu in competitieverband is of zuiver recreatief. Sport is gezond en brengt mensen samen, wat hun gelukkiger maakt. Daarom ook dat collega Marc Torrekens als schepen van sport onmiddellijk positief stond tegenover de vraag van Cis.

En ten derde is er de maatschappelijke tendens om meer en meer in appartementen te gaan wonen. Dit soort verdichting kan positief zijn (oa. voor de milieu-impact) maar volgens mij enkel op voorwaarde dat er voldoende (meer dan nu) gemeenschapsvoorzieningen zijn. Want verdichting in kleinere woningen en appartementen zorgt ervoor dat er minder sociaal contact is, geen of minder tuinen om in te spelen, minder groen, … Als je de tendens naar kleiner wonen leefbaar wil houden, dan zijn meer buurtparkjes, speeltuintjes, sportterreintjes en buurthuizen nodig: daar kunnen kinderen spelen en sporten en kunnen volwassenen elkaar ontmoeten. We mogen de tendens naar kleiner wonen dus niet gewoon ondergaan, maar hebben de plicht om die te combineren met een betere inrichting van het openbaar domein met meer ruimte voor groen, ontmoeting, sport en spel, zoals bvb een openbare pingpongtafel.